اگر می خواهید شاهزاده همراه با اسب سپیدی باشید که همسرتان آرزو داشت، نه نیاز به اسب دارید و نه شاهزاده بو دن فقط کافیست....

هر مردی پس از ازدواج دوست دارد که در قلب همسرش، جایگاهی ثابت و محکم داشته باشد. ما به شما راه هایی ساده ولی بسیار کاربردی را برای رسیدن به این خواسته تان، معرفی می کنیم:

نخستین وظیفه روحی و عاطفی مرد نسبت به همسرش از همان روزهای آغاز زندگی مشترک این است که زن را از علاقه و محبتی که به او دارد، مطمئن سازد. اسلام به مرد دستور می دهد که محبت درونی خود را به همسرش ابراز کند و با زبان به او بگوید که دوستش دارد. پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «این گفتار مرد به همسرش که «من تو را دوست دارم » ، هرگز از قلب زن بیرون نمی رود.»

 

یکی از نیازهای همسر توجه به اوست، توجهی همه جانبه و در همه شرایط: در خانه، مهمانی، سفر، و ... . به ویژه در مناسبت های خاص مانند سالگرد ازدواج، روز زن، روز تولد برای همسرتان شرایطی متفاوت با روزهای قبل به وجود آورید تا در زندگی تنوع لازم پدید آید و همسرتان توجه شما را احساس کند. اگر مردی به همسرش توجه کند، بسیاری از تنش ها و ناراحتی های روحی او برطرف می شود. لذا پیامبر گرامی اسلام (ص) می فرمایند: «نشستن مرد نزد همسرش، در پیشگاه خدا، از اعتکاف در مسجد من، محبوب تر است.»

 

در روانشناسی، بحثی هست با عنوان «کوچک های بزرگ». یعنی ای بسا انسان، مسئله ای را کوچک می شمارد در حالی که در واقعیت، بسیار بزرگ است. یکی از این کوچک های بزرگ در خانواده، هدیه دادن است. مردان برای تحریک عواطف زنان و گرم کردن کانون خانه و خانواده می توانند از این شیوه، به خوبی استفاده کنند و با این کار به همسر خود بفهمانند که به یادش بوده اند و این خود موجب محبت بیشتر در کانون خانواده است. رسول گرامی اسلام (ص) می فرمایند: «برای یکدیگر، هدیه ببرید. زیرا هدیه، کینه ها را از دل بیرون می برد و انتقام و دشمنی ها را برطرف می کند.» و نیز فرموده اند: «هدیه به همسر عفت او را بیشتر می کند.»

همچنین رسول خدا (ص) می فرمایند: «مردی که داخل بازار شود تا هدیه ای بخرد و آن را به خانواده اش برساند، ثوابش برابر کسی است که صدقه ای را به نیازمندی برساند.» و نیز خطاب به مردان دستور می دهند: «هرگاه یکی از شما به مسافرت رود و سپس از سفر برگردد، پس باید برای خانواده خود به اندازه ای که توانایی دارد سوغاتی بیاورد.»

مرد گاهی در برابر کارهای خوب خود در جامعه، تمجیدهایی در قالب افزایش حقوق، ترفیع رتبه، تشویق روسا و همکاران، دریافت می کند ولی چه کسی کارهای زن در منزل را تحسین میکند؟ اگر مردی از همسر خود قدردانی کند، وی به شوق می آید و کارهایش را با دلگرمی بیشتری انجام می دهد و حتی مشکلات زندگی را با چهره ای گشاده و صبری بیشتر، تحمل می کند.

این تشکر و قدرشناس بودن نسبت به همسر، هم می تواند به صورت مادی (مثلا هدیه هایی مانند کیف، لباس، پول نقد، طلا و ... ) باشد و هم می تواند در قالب کلمات محبت آمیز (مانند عزیزم متشکرم، دست شما درد نکند، آفرین بر شما، من از داشتن تو در کنار خودم، خوشحالم و خدا را شکر می کنم و ...) باشد. که هردوی این موارد، در زندگی لازم بوده و هیچ کدام نمی تواند جایگزین دیگری شود!

 

هر زنی به مسائلی حساسیت دارد. مواردی از قبیل حساسیت به احترام مرد به خانواده زن، حساسیت به وسائل و جهیزیه خود، توجه و محبت شوهر به غیر او، دیر آمدن و بی نظمی مرد در قرارهای مشترک و یا منزل، عبوس بودن مرد، سکوت طولانی شوهر و ... که برخی از این مسائل مشترک بین تمامی خانمهاست و برخی دیگر، مختص برخی از آن ها می باشد. مرد باید با گفتار و کردار خود نشان دهد که حساسیت های خانمش را درک می کند. در رأس این حساسیت ها، حساسیت به عشق همسر نسبت به خود در زنان است. درواقع، برای زن، چیزی مهمتر از توجه عاطفی مرد به او نیست و زن در این باره بسیار حساس است لذا لازم است که شوهر با سخن و نیز در عمل، این اطمینان قلبی را، مکرراً، در همسرش به وجود آورد که دل در گروی محبت او دارد و عشق و علاقه او در قلبش، قوی و دائمی است تا قلب زن آرام گیرد و با آرامش و سلامت و انرژی بیشتر، به زندگی مشترک ادامه دهد.

 

انسان به طور فطری به احترام و تکریم نیازمند است و این مسئله، اختصاصی به زن یا مرد ندارد. دین اسلام اهمیت این مسئله را فراوان متذکر شده است. مثلا امام سجاد (ع) می فرمایند: «حق همسرت آن است که بدانی خداوند او را وسیله آسایش، آرامش، مونس و نگهدارنده تو از انحرافات قرار داده است و باید او را گرامی داری!» و یا امام صادق (ع) می فرمایند: «هر کس زن گرفت، باید او را گرامی و محترم بشمارد.»

 

چنین نیست که نظافت و آراستگی فقط وظیفه زنان باشد بلکه مردان نیز به این امر سفارش شده اند. رسول خدا (ص) می فرمایند: «لباس های خود را تمیز کنید و موهای خود را کم کنید. مسواک بزنید و آراسته و پاکیزه باشید که بنی اسرائیل چنین نکردند تا زنانشان زناکار شدند.»

 

قرآن کریم نگاه به نامحرم را تحریم کرده است تا از این طریق، زن و شوهر را به کانون مشترک خودشان معطوف سازد. از منظر روانشناسی نیز مشخص شده است مردانی که به زنان مختلف نگاه می کنند، در دراز مدت از زندگی مشترک خود ناراضی بوده و در زندگی شخصی و مسائل شغلی خود نیز با سختی و عدم موفقیت روبرو می گردند. زیرا ذهنشان پر از تصاویر مختلف است.

 

مرد باید از همسرش مراقبت کند ولی نه به حدی که به بدبینی منتهی گردد. امام علی (ع) می فرمایند: «مواظب باش در غیر موضع غیرت، غیرت به خرج ندهی! زیرا این عمل، افراد صحیح را به سوی فساد و افراد پاکدامن را به جانب گناه متمایل می سازد.»