7 نوع پیاده روی که وزن تان را کاهش می دهد

7 نوع پیاده روی که وزن تان را کاهش می دهد
از رفتن به باشگاه برای کاهش وزن و بدست آوردن تناسب اندام خسته شده‌اید؟ حالا نوبتش رسیده که روال جدیدی را برای تناسب اندامتان شروع کنید. کارشناسان می‌گویند که بهترین راه برای کاهش وزن از طریق یک ورزش ساده است، پیاده روی!
اگر شما در اطراف شهر راه بروید متوجه افرادی خواهید شد که تند پیاده روی می‌کنند. اما آیا می‌دانید که با وجود اینکه پیاده روی تند برای کاهش وزن شما مؤثر است، راه رفتن عادی هم برای اینکه اندام شما را متناسب نگاه دارد مفید است؟

انواع راه رفتن برای کاهش وزن
هفت راهنمای پیاده روی برای کاهش وزن که در اینجا آورده‌ایم، اقدامات حیاتی را به شما معرفی می‌کنند که می‌توانید بواسطه آن‌ها به طور موثر، امن و مداوم، تنها با پیاده روی ساده وزن کم کنید. با این حال باید در کنار این نوع ساده از ورزش، حواستان به چیزهایی هم که می‌خورید باشد.
اگر می‌خواهید وزن کم کنید، باید مقدار کمتری کالری مصرف کنید تا بسادگی چربی سوزی اتفاق بیفتد. خطایی که اغلب مردم در مورد کاهش وزن و ادامه‌ی مسیر انجام می‌دهند، این است که یا بیش از اندازه غذا می‌خورند یا اینکه انگیزه‌شان را از دست می‌دهند.

ماموریت‌های پیاده
یکی از بهترین راه‌ها برای کاهش وزن این است که ماموریت‌های خود را با پای پیاده انجام دهید. می‌توانید این روش را امتحان کنید – بجای اینکه به قصد سوزاندن چربی‌هایتان راه بروید، یک بار در هفته، ماموریت‌هایتان را با پیاده روی سریع انجام دهید. می‌توانید با پای پیاده به دستگاه‌های خودپرداز رجوع کنید، به اداره پست بروید و برای خرید به یک فروشگاه بزرگ بروید که بهترین انتخاب است. چرا که راهروهای مختلفی برای بازدید وجود دارد.

آنجا باهم قرار بگذاریم
این نوع پیاده روی، بهترین انتخاب برای کاهش وزن است. اما برای انجام این روال، باید یک زمان بندی داشته باشید. تمام کاری که باید بکنید این است که بجای رانندگی تا محل قرار با دوستتان، کمی زودتر از خانه خارج شوید و با پای پیاده به محل قرار بروید. همیشه می‌توانید برای برگشت از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید، پس نگران نباشید. در این روش شما یک موضوع مشخص در ذهن دارید که باید به قرارتان برسید، پس جسارت راه رفتن پیدا می‌کنید.

مسیرها را تغییر دهید
بهترین راه برای کاهش وزن پیاده رویست، خیلی ساده است. اما وقتی مسیر پیاده روی شما خسته‌کننده شود چه اتفاقی می‌افتد؟ پس راه را دور بزنید! از یک مسیر همیشگی استفاده نکنید. مسیرهایی که دار و درخت دارند، خیلی مناسب انتخابند.

در باران راه بروید
یکی از بهترین و باحال ترین راه‌ها برای کاهش وزن این است که در باران راه بروید. اما برای اینکه از بیماری‌های موسمی هم در امان بمانید، یادتان باشد که بارانی به تن کنید.

راه رفتن احساسی
زمانی که از دست شریک زندگی‌تان عصبی هستید و کمی خلوت می‌خواهید، پیاده روی تند کنید. این کار نه تنها به شما کمک خواهد کرد تا ذهنتان آرام شود و با معضلات کنار بیایید، بلکه به کاهش وزنتان نیز کمک خواهد کرد.

راه رفتن دقیقه‌ای
امروزه چه کسی پر مشغله نیست؟ خیلی خوب است که در میانه‌ی روز، پیاده‌روی های 15 دقیقه‌ای داشته باشید. این پیاده‌روی های کوتاه، به شما کمک خواهند کرد که وزن و استرس‌تان کاهش پیدا کند.

پیاده‌روی های خانوادگی
پس از یک روز پر مشغله‌ی کاری، چه خسته شده باشید و چه نه، گذراندن وقت با خانواده خیلی مهم است. یکی از بهترین راه‌های گذارندن وقتی با‌ارزش با دختر نوجوانتان این است که با او پیاده روی کنید. این نوع پیاده روی هم در کنار اینکه برای سلامتی تان مفید است، برای بهبود روابطتان نیز کارساز است.
خب، این‌ها راه‌هایی برای کاهش وزن، فقط با راه رفتن بودند. این مدل فعالیت کردن، به روتین‌های زندگی شما سلامتی را اضافه خواهد کرد.
منبع : fitnessmagazin.ir

راز‌ عکس حـرفـه‌ای‌ها

اگر با دوربین‌های دیجیتال حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای کار کرده باشید، حتما خواسته یا ناخواسته با عکس‌هایی با فرمت raw در کارت حافظه دوربینتان برخورد کرده‌اید. شما می‌توانید عکس‌های خود را در سه فرمت raw، jpeg و tiff ذخیره کنید.

فرمت raw که از درون تنظیمات دوربین شما فعال می‌شود، حالت خام عکس است و به شما این امکان را می‌دهد تا تمام اطلاعاتی را که با حسگر دوربین ثبت می‌شود، ذخیره کنید. این موضوع باعث می‌شود هیچ فشرده‌سازی یا ویرایشی روی عکس شما انجام نشود و عکس‌های شما با بالاترین کیفیت ذخیره شود.

می‌توان گفت تمام دوربین‌های دیجیتال با استفاده از فرمت raw عکاسی می‌کنند، اما برای راحتی کاربران آن را در یک پردازش به فرمت jpeg تغییر می‌دهند. تا اینجای کار همه چیز خوب به نظر می‌آید، اما نکته اینجاست که شما هوش بیشتری نسبت به دوربینتان برای ویرایش عکس دارید، بعلاوه رایانه شما نیز توانایی بالاتری نسبت به دوربین برای پردازش تصاویر دارد. در نتیجه باید گفت با این‌که معمولا عکس‌های jpeg به آن چیزی که انتظارش را دارید نزدیک است و نتیجه قابل قبولی را در اختیارتان قرار می‌دهد، اما فرمت raw این امکان را به شما می‌دهد تا عکس‌هایی با کیفیتی فراتر از چیزی که تا به حال تجربه کرده‌اید، در اختیار داشته باشید.

علاوه بر این ویژگی‌ها باید به این نکته هم توجه کرد که کار کردن با فرمت raw چندان بدون دردسر نیست و برای دست پیدا کردن به عکس مورد نظرتان، باید دست به دامن فتوشاپ شوید. همچنین اگر از دوربین‌های نیکون استفاده می‌کنید، عکس‌های raw در این دوربین با پسوند NEF ذخیره می‌شود.

باب دل به‌روزها
در گام اول و قبل از هر چیز باید بدانید اگر از نسخه‌های قدیمی‌تر از cs5 فتوشاپ استفاده می‌کنید، برای بازکردن فرمت raw باید از یک پلاگین استفاده کنید تا نرم‌افزار شما قابلیت باز کردن این عکس‌ها را داشته باشد. عبارت photoshop plugin raw را در گوگل باتوجه به نسخه فتوشاپ خود جستجو کنید، سپس فایل مورد نظر را دانلود کنید و به نشانی نصب نرم‌افزار بروید و در فولدر plug-ins آن را کپی کنید. به طور مثال آدرس روبه‌رو C:|program files‌‌|adobe|photoshop Cs4|plug-ins‌‌ در بیشتر دستگاه‌ها مقصد اصلی برای انتقال فایل پلاگین شماست.

بعد از این کار نرم‌افزار را یک بار دیگر باز کرده و عکس با فرمت raw را در فتوشاپ فراخوانی کنید. البته این مشکل از نسخه‌های cs5 به بعد به طور کلی حل شده و اگر به روز باشید و از نسخه‌های نهایی استفاده کنید، پلاگین raw به طور پیش‌فرض به این نرم‌افزار اضافه شده است. پس از این‌که عکس مورد نظر خود را از مسیر منوی files و انتخاب گزینه open در فتوشاپ باز کردید، عکس شما در پنجره camera raw باز می‌شود. اگر دقت کنید مدل دوربین شما نیز در نوار بالای منو به نمایش گذاشته می‌شود.

همه چیز در دسترس است
همان‌طور که می‌بینید عکس شما در پنجره camera raw باز شده و می‌توانید با انتخاب دکمه open image در گوشه راست پایین صفحه، عکس مورد نظرتان را در فتوشاپ باز کنید یا با انتخاب دکمه save image در گوشه چپ پایین صفحه، عکس را به هر فرمتی که می‌خواهید تغییر دهید و ذخیره کنید. از این پنجره براحتی نگذرید، زیرا امکاناتی در اختیارتان قرار می‌دهد که می‌توانید کارهای متفاوتی انجام دهید.

در بالای کادر عکس، نواری از ابزارهای مختلف وجود دارد. دو ابزار اول که با شکل ذره‌بین و دست نشان داده شده است، به شما امکان بزرگنمایی و جابه‌جایی عکس را می‌دهد. ابزار سوم که به شکل قطره‌چکان است و white blance نام دارد به شما کمک می‌کند اجسام درون عکس را به رنگ‌های طبیعی‌شان تبدیل کنید. برای این کار اول روی آیکون white blance کلیک کنید، حال ابزار برای شما فعال شده است.

یکی از اجسامی را که دقیقا به رنگ واقعیش ثبت شده، انتخاب کنید. همان طور که می‌بینید رنگ‌های اجزای دیگر نیز به صورت خودکار به رنگ طبیعی‌شان در‌می‌آیند. ابزار بعدی targeted adjustment tool نام دارد. این ابزار مرکز نور را به تصویر تابیده شده معین می‌کند. قسمتی از عکس را که قرار است مرکز نور باشد انتخاب کنید، سپس ماوس را به سمتی که می‌خواهید حرکت دهید تا تغییرات اعمال شود. ابزارهای بعدی مانند crup، red eyes و spot کاربردی مانند فتوشاپ دارند و می‌توانید در ویرایش عکستان از آنها بهره‌مند شوید.

بی‌نیاز به کلیدهای میانبر

از نوار بالا که بگذریم به ستون سمت راست می‌رسیم که ابزارهای ریز و درشتی دارد که هر کدام وظیفه خاصی در ویرایش تصویر انجام می‌دهند. در بالای این ستون نحوه تقسیم رنگ عکستان به وسیله نمودار نمایش داده می‌شود. زیر آن سه عدد با نشانه‌های R، G، B به ترتیب میزان رنگ‌های قرمز، سبز و آبی را در عکس شما به نمایش می‌گذارد. همچنین تنظیمات دوربین شما هنگام عکاسی نیز نمایش داده شده است.

اولین منو basic نام دارد و تنظیمات ابتدایی رنگ‌های عکس را برای شما امکان‌پذیر می‌کند. لغزنده‌های مختلف مانند temperature و tint تنظیمات white blance را در اختیار شما قرار می‌دهد که می‌توانید به انتخاب خودتان آن را تغییر دهید. زیر این منو، لغزنده‌های دیگری مانند Exposure، Contranst، Highlights، shadows و... وجود دارد که هرکدام روی یکی از خصوصیات عکس شما تاثیر می‌گذارد و می‌توانید روشنایی، شفافیت، سایه‌روشن‌ها و نقاط تاریک عکس‌ را ویرایش کنید.

پول برای لنز و دوربین ندهید
ابزار tone Curve به شما کمک می‌کند مانند Curve فتوشاپ که با کلید میانبر Ctrl+M فعال می‌شود، نور عکس را تنظیم کنید. همان‌طور که می‌بینید در مرکز این منو یک فرم پاراماتیک وجود دارد که با تغییر حالت لغزنده‌های زیر آن می‌توانید نقاط کم‌نور و پرنور تصویر را ویرایش کنید.

منوی HLS نیز رنگ‌های تصویر شما را مدیریت می‌کند. همان‌طور که می‌بینید شما می‌توانید هر یک از رنگ‌ها را به‌صورت اختصاصی تنظیم کنید و با انتخاب هر یک از لغزنده‌ها شدت آن رنگ را به دلخواه خود تغییر دهید. همچنین با انتخاب گزینه grayscale عکس خود را به حالت سیاه و سفید تبدیل کنید. منوی بعدی با نام Hue، کاربردی مشابه منوی HLS دارد، با این تفاوت که هر کدام از لغزنده‌های آن روی تمام رنگ‌ها به طور همزمان تاثیر می‌گذارد.

lens Corrections یکی دیگر از ابزارهاست که تجربه جالبی را برای شما به نمایش می‌گذارد، با استفاده از این منو می‌توانید ببینید اگر به‌جای لنز فعلی خود از لنزهای دیگر استفاده می‌کردید، ابعاد و اجسام در تصویر شما به چه شکل نمایش داده می‌شد. کافی است در قسمت profile مدل دوربین و لنز دلخواهتان را انتخاب کنید. این روش بسیار کارآمد است و خلأ نداشتن لنزهای مختلف را تا حدودی پوشش می‌دهد.

همچنین از قسمت manual می‌توانید این تغییر ابعاد را به‌صورت دستی انجام دهید. منوی بعدی نیز مربوط به دوربین می‌شود. camera calibration به شما این امکان را می‌دهد که دوربین‌های مختلف را انتخاب کنید تا ببینید دوربین‌های دیگر در شرایطی مشابه تصویر را به چه شکل ثبت می‌کنند. بعد از این که کارتان با منوهای مختلف تمام شد می‌توانید با انتخاب دو گزینه‌‌ای که ابتدا به آن اشاره کردیم یعنی save image و open image عکس خود را ثبت کنید.

رهایی از فتوشاپ
اگر امکان دسترسی به نرم‌افزار فتوشاپ را ندارید یا به هر دلیلی ترجیح می‌دهید با این نرم‌افزار نسبتا سنگین دست به گریبان نشوید، می‌توانید از نرم‌افزار جانبی شرکت ادوب برای همین کار با نام Adobe Camera Raw استفاده کنید. این نرم‌افزار 180 مگابایتی که برای هر دو سیستم‌عامل پرکاربرد مک و ویندوز طراحی شده است، به کاربران این امکان را می‌دهد تا بدون نیاز به فتوشاپ از تمام ویژگی‌های فرمت raw استفاده کرده و عکس‌های خود را با این فرمت ویرایش کنند. شما می‌توانید با جستجوی کوتاه در گوگل، آخرین نسخه این نرم‌افزار یعنی 8.6 را دانلود کنید. البته این نکته را فراموش نکنید که کار کردن با فتوشاپ امکاناتی را به شما می‌دهد که در این نرم‌افزار در دسترس نیست.
منبع:jamejamonline.ir

پاییز در بهشت هاور

منطقه شکار ممنوع درکش و هاور در استان خراسان شمالی واقع است. جایی در 30 کیلومتری جنوب غربی شهر آشخانه و 70 کیلومتری شهر بجنورد. این منطقه با فاصله اندکی از جاده آسیایی از آب و هوایی معتدل، جنگلی و کوهستانی برخوردار است و چشمه سارهای فراوانی را در خود جای داده است. به علاوه، تنها جنگل بلوط شرق کشور در این منطقه قرار گرفته است.

کوه های جنوب این منطقه که بخشی از رشته کوه آلاداغ است پوشیده از انواع درختان جنگلی است که مناظر بسیار زیبا و محیطی دلچسب را برای گردشگران و کوهنوردان به وجود آورده است.  بلندترین ارتفاع کوه های این منطقه در حدود 2800 متر از سطح دریا است. وسعت جنگلهای این منطقه در حدود 200هزار هکتار برآورد شده است. از جنگلهای این منطقه میتوان به جنگل زو و جنگل هاورگوزگ اشاره کرد. رودخانه های متعددی همچون رودخانه هاور،چشمه کندآب، کانی شخو و کانی گوزگ در این منطقه جریان دارند که در اکثر ماه های سال دارای آب هستند.

جنگل های این منطقه یکی از زیستگاه های مرال (گوزن قرمز) است. مرال‌ها (گوزن قرمز) جثه بزرگ و قوی دارند. همه ساله در اواخر اسفند تا اوایل فرودین شاخ‌های این حیوان می‌افتد و شاخ‌های جدیدی ایجاد می‌شود که این شاخ‌ها در ابتدا مخملی شکل و بتدریج تا زمان جفت‌گیری استخوانی می‌شوند. این حیوانات شبگرد بوده و به صورت اجتماعی زندگی می‌کنند.

منبع:بیابان های ایران

تسنیم
تبیان

بر اسرای کربلا چه گذشت؟

وقایعی که بعد از شهادت امام حسین ـ علیه‌السلام ـ از کربلا تا مدینه برای اهل‌بیت ـ علیهم‌السلام ـ اتفاق افتاد خیلی بیشتر از آنست که بتوان بطور مختصر بیان نمود. همچنین بیشتر وقایع را ثبت نکرده‌اند و یا اگر ثبت شده به تاریخ دقیق آن اشاره نشده و به طور مطلق به محل وقوع آن اشاره رفته است .

سال 61 هـ ق عصر روز دهم محرم لشکر یزید بعد از اینکه امام حسین ـ علیه‌السلام ـ را به شهادت رساند به دستور فرماندهان خود دست به غارت و آتش زدن خیمه‌ها و آزار و اذیت خاندان نبوت زدند، آن نامردمان به سوی خیمه‌های حرم امام حسین ـ علیه‌السلام ـ روی آوردند و اثاث و البسه و شتران را به یغما بردند و گاه بانویی از آن اهل‌بیت پاک با آن بی‌شرمان بر سر جامه‌ای در کشمکش بود و عاقبت آن لئیمان جامه را از او می‌ربودند.[1]

دختران رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ و حریم او از خیمه‌ها بیرون آمده و می‌گریستند و در فراق حامیان و عزیزان خود شیون و زاری می‌نمودند.

بعد از این اهل‌بیت را با سر و پای برهنه و لباس به یغما رفته به اسیری گرفتند و آن بزرگواران به سپاه دشمن می‌گفتند که ما را بر کشته حسین ـ علیه‌السلام ـ بگذرانید. چون اهل‌بیت ـ علیهم‌السلام ـ نگاهشان به کشته‌ها افتاد فریاد کشیدند و بر صورت خود زدند.[2] بعد از این قضایا عمر سعد ملعون در میان یارانش جار کشید: چه کسی است که اسب بر پشت و سینه حسین ـ علیه‌السلام ـ بتازد! ده کس داوطلب شدند و تن حسین ـ علیه‌السلام ـ را با سمّ اسبان لگدکوب کردند

.[3]

و همان عصر عاشورا بود که عمر سعد سر مبارک امام حسین را با خولی بن یزید اصبحی و حمید بن مسلم ازدی نزد عبیداله بن زیاد به کوفه فرستاد و سرهای یاران و خاندان او را جمع کرده و هفتاد دو سر بود و به همراهی شمر بن ذی‌الجوشن و قیس بن اشعث به کوفه فرستاد.[4] سپس کشته‌های خودشان را پیدا کرده دفن نمودند ولی جنازه بی سر و زیر پای اسبان لگدکوب شده امام حسین ـ علیه‌السلام ـ و یارانش تا روز دوازدهم محرم عریان در بیابان کربلا بود تا اینکه توسط قبیله بنی‌اسد و به راهنمائی امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ دفن شدند.[5]

شب یازدهم محرم را گویا اسرای اهل‌بیت در یک خیمه نیم‌سوخته سپری نمودند در این رابطه در مقاتل چیزی از احوال اهل‌بیت ـ علیهم‌السلام ـ نقل نشده ولی می‌توان تصور کرد که چه شب سختی را بعد از یک روز پر سوز و از دست دادن عزیزان و غارت اموال و اسارت و سوختن خیمه‌ها و اهانت‌ها و... داشته‌اند.

عمر سعد ملعون در روز 11 محرم دستور کوچ از کربلا به سوی کوفه را می‌دهد و زنان و حرم امام حسین ـ علیه‌السلام ـ را بر شتران بی‌جهاز سوار کرده و این ودایع نبوت را چون اسیران کفّار در سخت‌ترین مصائب و هُموم کوچ می‌دهند.[6] در هنگام حرکت از کربلا عمر سعد دستور داد که اسرا را از قتلگاه عبور دهند. قیس بن قرّه گوید: هرگز فراموش نمی‌کنم لحظه‌ای را که زینب دختر فاطمه ـ سلام‌الله علیها ـ را بر کشته بر خاک افتاده برادرش حسین عبور دادند که از سوز دل می‌نالید... و امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ می فرماید: ... من به شهدا نگریستم که روی خاک افتاده و کسی آنها را دفن نکرده، سینه‌ام تنگ شد و به اندازه‌ای بر من سخت گذشت که نزدیک بود جانم بر آید و عمه‌ام زینب وقتی از حالم با خبر شد مرا دلداری داد که بی‌تابی نکنم.[7] (گویا اسرای کربلا را دوبار به قتلگاه می‌آورند، یک دفعه همان عصر روز عاشورا بعد از غارت خیام و به درخواست خود اسرا و یک بار هم در روز یازدهم محرم هنگام کوچ از کربلا و به دستور عمر سعد و این کار عمر سعد شاید به خاطر این بود که می‌خواست اهل‌بیت ـ علیهم‌السلام ـ با دیدن جنازه‌های عریان و زیر آفتاب مانده شکنجه روحی به اسرا داده باشد.)

بعد از اینکه روز یازدهم محرم اسرا را از کربلا حرکت دادند به سوی کوفه به خاطر نزدیکی این دو به هم روز 12 محرم اسرا را وارد شهر کوفه نمودند گویا شب دوازدهم را اسرا در پشت دروازه‌های کوفه و بیرون شهر سپری کرده باشند در اثر تبلیغات عبیدالله بن زیاد لعنت الله علیه امام حسین ـ علیه‌السلام ـ و خارجی معرفی کردن آن حضرت مردم کوفه از این پیروزی خوشحال می‌شوند و جهت دیدن اسرا به کوچه‌ها و محله‌ها روانه می‌شوند و با دیدن اسرا شادی می‌کنند.

ولی با خطابه‌هایی که امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ و خانم زینب ـ سلام‌الله علیها ـ و سایرین از اسرا ایراد می‌کند و خودشان را به کوفیان و مردم می‌شناسانند و به حق بودن قیام امام حسین ـ علیه‌السلام ـ اذعان می‌کنند شادی کوفیان را به عزا تبدیل می‌کنند. در طول مدتی که در کوفه و در میان مردم به عنوان اسیر جنگی حرکت می‌کردند سرها بالای نیزه بود و اسرا در کجاوه‌های جا داده شده بودند و آنان که خیال می‌کردند اسرا از خارجیان هستند و بر خلیفه یزید عاصی شده‌اند، جسارت و اهانت می‌کردند، عده‌ای هم از نسب اسرا سؤال می‌کردند با این وضع وارد دارالاماره می‌شوند و در مجلس عبیدالله بن زیاد که حاکم کوفه و باعث اصلی شهادت امام حسین، این ملعون جلوی چشم اسرا و مردم با چوب‌دستی به سر مبارک می‌زد و خود را پیروز میدان قلمداد می‌کرد و کشته شدن امام حسین ـ علیه‌السلام ـ را خواست خدا قلمداد می‌‌نمود.[8] ولی با جواب‌های که از جانب خانم زینب و امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ می‌شنید بیشتر رسوا می‌شد.

سجاد ـ علیه‌السلام ـ می فرماید: ... من به شهدا نگریستم که روی خاک افتاده و کسی آنها را دفن نکرده، سینه‌ام تنگ شد و به اندازه‌ای بر من سخت گذشت که نزدیک بود جانم بر آید و عمه‌ام زینب وقتی از حالم با خبر شد مرا دلداری داد که بی‌تابی نکنم

در خبرها آمده که ابن زیاد بعد از آنکه یک روز (یا چند روز بنا به روایتی) سرها را در کوچه‌ها و محله‌های کوفه گردانید، آنها را به شام نزد یزید بن معاویه فرستاد[9] و بعد از آن اسرا را به سرپرستی مخضّر بن تعلبه عائذی و شمر بن ذی‌الجوشن به شام روانه کرد. دستور داد که امام سجاد را با غل جامعه دست‌ها را بر گردن بستند و سوار بر شتر بی‌جهاز به سوی شام حرکت دادند. مدتی که اسرا از کوفه و شام در حرکت بودند را منابع ذکر نکردند چه وقایعی اتفاق افتاده و تنها به برخی بی‌ادبی‌های حاملین سرهای مبارک اشاره دارند.

نقل شده که اهل‌بیت ـ علیهم‌السلام ـ را سه روز پشت دروازه‌های دمشق نگه داشتند تا شهر را آذین‌بندی کنند و آماده برای جشن و شادی نمایند. در بیشتر منابع نقل شده که روز اول صفر سر امام حسین ـ علیه‌السلام ـ را همراه کاروان اسرا وارد دشمق کردند.[10]

واقعه دلخراشی که برای اسرا اتفاق افتاد این بود که علی‌رغم خواست آن بزرگواران مبنی بر ورود به شهر از جای خلوت و بطور جداگانه از سرهای مبارک ولی شمر ملعون دستور داد سرها جلوی کاروان اسرا و از دروازه ساعات که جمعیت انبوهی تجمع کرده بودند وارد کنند، و مردم غافل شام که از حقیقت ماجرا بی‌خبر بودند با مشاهده کاروان شادی و هلهله می‌کردند و بر سرها اهانت می‌نمودند. سفر شام برای اهل‌بیت امام حسین ـ علیه‌السلام ـ بسیار تلخ و مصیبت‌های دوران اسارت در این دیار، برایشان از سخت‌ترین مصیبت‌ها بوده است.

وقتی از امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ پرسیدند در سفر کربلا، سخت‌ترین مصیبت‌های شما کجا بود، سه بار فرمودند: «الشام، الشام، الشام» .[11] در شام نیز اسرای آل محمّد ـ صلی الله علیه و آله ـ را در حالی که به ریسمان بسته شده بودند، به مجلس یزید وارد کردند، وقتی بدان حال در پیش روی یزید ایستادند، سر امام را در برابر یزید می‌گذارند و این صحنه از سوزناک‌ترین صحنه‌هایی است که برای امام سجاد و خانم زینب اتفاق می‌افتد. چرا که یزید ملعون بر سر امام توهین کرده و شماتت می‌کند و با قرائت اشعاری خود را پیروز میدان می‌داند و به مردم اجازه حضور می‌دهد و در آن مجلس به لب‌های مقدس امام جلوی چشم اسرا خیزران می‌زند.[12] گویا در این مجلس است که یک مرد شامی به خود اجازه می‌دهد و این جسارت بزرگ را می‌کند. دختر امام حسین به نام فاطمه را از یزید به کنیزی می‌خواهد و با پاسخ تند دختر امام و خانم زینب سلام الله علیهما روبرو می‌شود و بعد از گفتگوئی میان حضرت زینب و یزید خانم زینب خطبه‌ای در مجلس یزید ایراد می‌کنند و شجاعانه به اعمال پلید یزید اشاره می‌کند و یزید را در مجلس خود رسوا و خار می‌کند.

اسرا در مدتی که در شام بودند بنابر روایتی در یک خرابه صورت زندانی نگهداری می‌شدند[13] و در این مدت یزید ملعون چندین مرتبه خواست که امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ را شهید کند که خانم زینب مانع می‌شدند.

در مقاتل آمده که یزید خطیبی خواست که در اجتماع مردم صحبت کند و از یزید و معاویه ستاش کند و به امام علی و فرزندان آن حضرت جسارت کند و در رابطه با پیروزی ظاهری یزید به اصطلاح سخنرانی کند و خطیب ایراد سخن کرد و اوامر یزید را اجرا نمود و به ذم امام حسین ـ علیه‌السلام ـ پرداخت در این حین امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ فرمود: ای یزید! به من اجازه بده بالای این چوب‌ها روم (منظور میزی بود که خطیب شامی روی آن صحبت می‌کرد) تا چند کلمه‌ای صحبت کنم که موجب خشنودی خداوند و اجر و ثواب حضار باشد. یزید نپذیرفت. ولی مردم اصرار کردند تا امام به منبر رفت امام خطبه‌ای خواند بعد از حمد و ثنای خدا خود را معرفی کردند، که اصل و نسبشان کیست به ماجرای کربلا و اسیری خود اشاره فرمودند. در مجلس غوغائی بر پا شد و همه علیه یزید همهمه می‌کردند یزید از مؤذن خواست که اذان بگوید. ولی امام از این اذان هم علیه یزید استفاده کرده و یزید را رسوا نمود.[14]

از جمله وقایعی که برای اسرای اهل‌بیت در شام اتفاق افتاد بنا به گفته برخی منابع وفات دختر سه ساله امام حسین ـ علیه‌السلام ـ است . از کامل بهائی نقل شده اهل‌بیت ـ علیهم‌السلام ـ شهادت پدران را از کودکان خردسال پنهان می‌داشتند. و به آنها می‌گفتند که پدر شما سفر کرده، تا اینکه شبی دختری از امام حسین ـ علیه‌السلام ـ به نام رقیه از خواب بلند می‌شود و بهانه بابا را می‌گیرد و ضجه و ناله می‌کند و همه اهل خرابه با این کودک همنوا می‌شوند تا اینکه سر امام را در طشتی می‌آورند خانم رقیه سر را به بالین گرفته و با آن سر درد دل می‌کند. پدر بعد از تو محنت‌ها کشیدم بیابان‌ها و صحراها دویدم.

واقعه دلخراشی که برای اسرا اتفاق افتاد این بود که علی‌رغم خواست آن بزرگواران مبنی بر ورود به شهر از جای خلوت و بطور جداگانه از سرهای مبارک ولی شمر ملعون دستور داد سرها جلوی کاروان اسرا و از دروازه ساعات که جمعیت انبوهی تجمع کرده بودند وارد کنند، و مردم غافل شام که از حقیقت ماجرا بی‌خبر بودند با مشاهده کاروان شادی و هلهله می‌کردند و بر سرها اهانت می‌نمودند

بعد از مدتی دیدند که سر به یک طرف افتاد و کودک هم طرف دیگر او را حرکت دادند. دیدند که جان به جان آفرین تسلیم کرده[15] بعد از اینکه مردم شام بوسیله خطابه‌های حضرت زینب و امام سجاد ـ علیهما‌السلام ـ شناخت کامل از اسرای اهل‌بیت ـ علیهم‌السلام ـ یافتند یزید تحت فشار افکار عمومی و جهت جلوگیری از رسوائی بیشتر سه پیشنهاد از امام سجاد ـ علیه‌السلام ـ را خواست اینکه سر امام حسین را پس دهد، چیزهائی که غارت شده برگردانند، اسرا را در صورت کشتن امام سجاد با یک فرد امین به مدینه روانه کند ولی یزید سر امام را پس نداد و از کشتن امام منصرف شد و پیراهن کهنه امام حسین ـ علیه‌السلام ـ را با مقداری پول پس داد.[16] و اجازه داد که اسرای اهل‌بیت در شام برای شهدای کربلا عزاداری کنند. بعد از اینکه مدتی اسرا در شام مقیم بودند یزید از قتنه مردم بیمناک شده و از نعمان بن بشیر، که قبلاً امیر کوفه بود، خواست فردی پارسا و امین همراه اسرا آنها را بنا به خواست خودشان روانه مدینه نماید. راوی می‌گوید: هنگامی که اهل و عیال امام حسین ـ علیه‌السلام ـ از شام برگشتند و به عراق رسیدند از راهنمای کاروان خواستند که آنها را از راه کربلا عبور دهد و ایشان قبر امام حسین ـ علیه‌السلام ـ را زیارت کنند و چند روزی بعد از رسیدن به کربلا مشغول عزاداری و سوگواری برای امام و شهدای کربلا بودند.[17] گویا خروج اسرا از شام به طرف مدینه در بیستم صفر 61 بوده یعنی مدت 20 روز از ورود به شام تا خروج از آن طول کشیده، بعد از زیارت قبور شهدای کربلا راهی مدینه شدند و بالاخره زینبی که با برادران و اقوام خویش از مدینه خارج شده بود بدون برادر و خویشان و با رنج سفر و داغ شهداء و مصیبت‌هایی که در طول این مدت دیده بود وارد مدینه شد.

باید در پایان نیز خاطر نشان شد که در این مختصر نمی‌شد همه وقایع اتفاق افتاده از کربلا تا شام و مدینه را توضیح داد و همچنین در اکثر منابع تاریخی به تاریخ دقیق خیلی از وقایع اشاره نشده بود .

پی نوشت ها :

[1] . ابی مخنف، اولین مقتل سالار شهیدان، ترجمه و متن کامل وقعة الطف، سیدعلی محمد موسوی جزایری، انتشارات بنی‌الزهرا، چاپ اول 1380.

[2] . سید بن طاووس، اللهوف علی قتلی الطُّفوف، تحقیق و تقدیم شیخ فارس تبریزیان، چاپ: اسوه نوبت دوم، 1357، ص180.

[3] . شیخ عباس، قمی، ترجمه نفس المهوم (در کربلا چه گذشت)، انتشارات مسجد مقدس جمکران، چاپ پنجم، ـ صلی الله علیه و آله ـ 485، اولین مقتل سالار شهیدان، پیشین، ص349.

[4] . شیخ عباس، پیشین، همان، ص486، و شیخ عباس پیشین، همان، ص 351.

[5] . شیخ عباس، پیشین، همان، ص492، اولین مقتل، پیشین، ص353.

[6] . شیخ عباس قمی، ترجمه نفس المهوم، ترجمه محمدباقر کسره‌ای، انتشارات جمکران، چاپ پنجم، ص 490، ابی محنف، اولین مقتل سالار شهیدان، پیشین، ص 351.

[7] . شیخ عباس، پیشین، ص 492 و حسین نفس مطمئنه، محمدعلی عالمی، انتشارات هاد، چاپ اول، 1372، ص 306.

[8] . ابن مخنف، اولین مقتل سالار شهیدان، ترجمه وقعة الطف، سید علی محمد موسوی جزایری، انتشارات بنی‌الزهرا، چاپ اول، ص 361، و ترجمه نفس‌المهموم، پیشین، ص 519.

[9] . محمدعلی عالمی، حسین نفس مطمئنه، انتشارات هاد، چاپ اول، ص 329، خرداد 1372.

[10] . جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، ص 240، اسفند 1374.

[11] . ابو مخنف، مقتل‌الحسین، ترجمه سیدعلی محمد موسوی جزایری، انتشارات بنی‌الزهرا، چاپ اول، 1380، ص 385.

[12] . ابومخنف، پیشین، ص 387.

[13] . شیخ عباس قمی، نفس‌المهوم، ترجمه آیت‌الله شیخ محمد باقر کسره‌ای، ص 568، انتشارات صاحب‌الزمان جمکران، چاپ پنجم، 1374، ص 568.

[14] . ابومخنف، اولین مقتل سالار شهیدان، ترجمه سیدعلی محمد موسوی جزایری. انتشارات بنی‌الزهرا، چاپ اول 1380، ص 405.

[15] . محمدعلی، عالمی، حسین نفس مطمئنه، انتشارات هادی، چاپ اول، 1372، ص 350.

[16] . ابومخنف، پیشین، ص 408.

[17] . ابومخنف، پیشین، ص 411

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

منبع : اندیشه قم