سال ها دویده ام …

با قلبی معلق و پایی در هوا

دیگر طاقت رویاهایم تمام شده است

دلم رسیدن میخواهد !

♥

هی رفیق !

بدون چتر کنارم قدم نزن ، خیس دلتنگی هایم میشوی

دنیای من ابری تر از آن است که فکرش را میکنی

♥

مریضم . . .

چشمهایم درد می کند . . .

تب دارم . . .

اینهمه صغری کبری چیدن نمیخواهد

تو نیستی

دارم می میرم !

♥

تو از یک راه رفته ای اما دل من …

هزار راه می رود برایت

♥

سرگیجه بهانه بود

میخواستم با تمام وجودم احساس کنم تکیه گاهمی !

♥

خیلی دلتنگتم ، اما …

نمیدانم “خیلی” را چگونه بنویسم که “خیلی” دیده شود

♥

مرا در آغوشت بفشار

بگذار دل ضعفه بگیرم

از این همه عاشقانه های محکم ِ تو . . .

♥

به سلامتی اونی که وقتی میدونه رو چیزی حساسی یا از کاری بدت میاد

حواسش هست که ناراحتت نکنه !

♥

دلم از درد دنیا تنگ تنگ است

چرا درها به رویم سنگ سنگ است

در این دنیا ندیدم روز خوبی

چقدر رفتن از این دنیا قشنگ است

♥

کاش میدانستم چطور به صبح برسانم

تمام شب هایی را که با رفتنت یلدا شدند

♥

نه کسی منتظر است …

نه کسی چشم به راه …

نه خیال گذر از کوچه ی ما دارد ماه

وقتی از عشق نصیبی نبری غیر از آه

♥

قسمت نشد دستشو بگیرم

اما اون روزای آخر خوب مچشو گرفتم !

♥

کاش باورت نشود

چقدر دوستت دارم

تا تمام عمر آن را به تو ثابت کنم…!

♥

زن نیستم اگر زنانه پای عشقم نایستم

از قبیله زلیخا آمده ام

آنقدر عشقت را جار می زنم تا خدا برایم کف بزند

مردانه دوستم داری ؟

♥

هر دو خالی بودند

سر من از عقل

که تو را دوست داشت !

قلب تو از عشق

که مرا دوست نداشت !

♥

من ، مسئله ای ساده هستم ، حل می شوم …

روزی در آغوشت !

♥

سلامتی رفیقی که وقتی بهش میگی دلم گرفته بیا بریم بیرون

فقط یک کلمه میگه “ساعت چند” ؟

♥

گذشتم ، گذشتی !

من از یک دنیا برای تو و تو از من برای …

♥

لبخند زدی بهار با آن آمد

یک باغ پر از نرگس و ریحان آمد

ای دست بلند آسمان در دستت

من نام تو را خواندم و باران آمد

♥

پروانه پشت پیله اش ، حس کرد راهی هست و رفت !

شاید به راه بسته هم ، باید امیدی بست و رفت !

♥

تا می خواهم از تو دل بکنم ، صبر می آید

چقدر دوست دارم این عطسه های زمستانی را

♥

گیتار زندگی همیشه شاد نمینوازد

اما دوستش بدار چون غمش هم خاطره میسازد

♥

چه سخت بر من گذشت …

آن لحظه ای که برایم آرزوی خوشبختی کردی . . .

♥

چرا کرم ترک دل نداریم ؟

یعنی پاشنه ی پا از دلمون مهمتره !

دلم داره میترکه

♥

سعی کن عاشق کسی بشی که اگه سرتو رو شونه هاش گذاشتیو خوابت برد

سرتو رو زمین نزاره !

♥

کرم دندان هایم را خورد …

از بس در قاب زندگی گفتم : سیب !

ایران ناز

من یک زن 35 ساله، متاهل و دارای یک دختر 6ساله هستم. مشکلات زیادی را پشت سر گذاشته ام و امروز……

تحصیلاتم را تا مقطع دکتری ادامه داده و الان به عنوان یکی از مدیران ارشد یک شرکت معتبر، در حال انجام وظیفه هستم.

در کودکی پدر و مادرم متارکه کرده اند و مرا به خانواده ی فقیری سپردند تا در ازای پول از من مراقبت کنند.در هفت سالگی پیش پدر و نامادریم برگشتم.سوای رفتار نامادریم،خواهرم هم به من حسادت میکرد و حتی خانواده پدرم مرا بعنوان یکی از خودشان قبول نداشتند.سختیهای زیادی کشیدم ولی هیچگاه ناامید نمیشدم متاسفانه مادر خودم هم مدتها سراغی از من نمیگرفت و بعد از ازدواج با اصرار من به خانه مان آمد ولی هیچوقت احساس نمیکردم مادرم مثل مادرهای دیگر تکیه گاهم باشد.

دوره کودکی سختی داشتم ولی با این اوضاع همیشه سعی می کردم روحیه شادی را در درونم زنده نگهدارم.

بعد از ازدواج هم مثل همه دختران دیگر با مشکلاتی در زندگی مواجه بودم اما متاسفانه هیچ پشت و پناه یا حداقل تسکینی بر آلام قلبم نداشتم.

به هر حال هر چه که بود گذشت و الان 10 سال از  زندگی مشترک من می گذرد و خدا را شکر از زندگی، از همسرم و کلا از شرایط فعلی ام بسیار راضی هستم.

همیشه سعی کردم گذشته ام را بهانه ای برای افسردگی، عدم تلاش و شکستهایم قرار ندهم چون از صمیم قلب به این اعتقاد داشتم که:
برای رسیدن به آرامش و موفقیت و احساس و حال خوب، کلمات و عباراتی که در ذهن و زبان تکرار می‌شوند، نقشی اساسی دارند. کلمات و عبارت‌هایی که یادآور ناراحتی‌ها، بدی‌ها، مشکلات، غم‌ها، ناکامی‌ها و … هستند، روح و ذهن ما را به سرعت آلوده می‌کنند و قدرت و اعتماد به نفس‌مان را به شدت کاهش می‌دهند. در چنین شرایطی، دیدن جنبه‌های مثبت خود، اطرافیان و محیط، برای‌مان دشوار می‌شود وبرای تسلط بر شرایط و احساس موفقیت، به انرژی روانی نیاز خواهیم داشت. توجه  به مثبت‌های جزئی زندگی خود و دیگران، این انرژی روانی را در ما تامین نموده و قدرت غلبه بر مشکلات و موانع را به ما هدیه می‌کند.

به همین دلیل، همیشه سعی کردم برخی عبارات و جملات را همیشه در ذهن مرور کنم که در صورت خواندن مکرر و تکرار مداوم آنها، در ذهن نقش بسته و خود به‌خود، تحولات جالبی را پدید می‌آورند و جای افکار منفی ذهن را گرفته و احساس خوب و اعتماد به نفس ایجاد می‌کنن:

- من به جای فکر کردن به افتادن‌ها، به بلند شدن فکر می‌کنم.
- در هر مشکل و مانعی، سوال طلایی ذهنم این است که: «خدایا تو بهترین راه‌های حل این مشکل را چگونه به من نشان می‌دهی، از تو سپاس‌گزارم.»
- من موانع و مشکلات را هدیه‌ی خدای مهربان برای بزرگ و وسیع شدن خودم می‌دانم.
- به نظر من، زندگی یعنی رودررویی شجاعانه با موانع و چشیدن لذت موفقیت.
- من در هر حادثه‌ای، به علت‌های آن توجه می‌کنم.
- من مسوولیت کامل رفتارهای خود و زندگی‌ام را می‌پذیرم.
- من در هر مشکلی، به  خطاهای خود توجه می‌کنم و به سرعت آنها را اصلاح می‌نمایم.
- من در مشکلات، بسیار صبور و در موفقیت‌ها، بسیار سپاس‌گزار و شاداب‌ام.
- من هر روز متولد می‌شوم و تولدم را جشن می‌گیرم.
- من با توجه به زیبایی‌ها و خوبی‌های کوچک فراوان، نگاهم را زیباتر می‌کنم.
- خداوند مهربان در همه‌ی مکان‌ها و زمان‌ها و شرایط، حامی من است.
- من بارهای زندگی‌ام را به خدا می‌سپارم و خود را سبک می‌کنم.

کلمات و عبارت‌هایی که یادآور ناراحتی‌ها، بدی‌ها، مشکلات، غم‌ها، ناکامی‌ها و … هستند، روح و ذهن ما را به سرعت آلوده می‌کنند و قدرت و اعتماد به نفس‌مان را به شدت کاهش می‌دهند

- من با اهمیت دادن به زیبایی‌های طبیعت، مردم و خودم، به خداوند مهربان عشق می‌ورزم.
- دنیا زیباست چون خداوند در آن حضور دارد.
- بدی‌ها و خوبی‌ها، زشتی‌ها و زیبایی‌ها، راحتی‌ها و سختی‌ها، گل‌ها و خارها، شکست‌ها و موفقیت‌ها همیشه با هم‌اند.
- من با بزرگ کردن لحظه‌های خوب و موفقیت‌های خود و دیگران، انرژی زیادی برای غلبه بر مشکلات پیدا می‌کنم.
- خطاها و ناکامی‌ها من، پل‌های پیروزی‌ام هستند.
- من عاشق دنیا، خوبی‌ها، زیبایی‌ها و خداوند مهربان هستم.
- من در مشکلات، لبخند قدرت را فراموش نمی‌کنم.
- من جسور و مقاوم هستم.
- من سپاس‌گزار نعمت‌های بی‌شمار خدای رحمان هستم.
- آینده‌ی من، بسیار روشن و موفقیت‌آمیز است.

البته شاید با خواندن این عبارات تصور می کنید که در حال شعار دادن هستم اما می بینید که با مرور دایمی همین افکار و جایگزین کردن افکار منفی به وسیله افکار مثبت توانسته ام سختی های زندگی را پشت سرگذارده و پله های موفقیت را یکی یکی طی کنم.